Harold Konickxin gesprek met Vasilis van Gemert

Lees de transcriptie

Harold Konickx is muzikant. In november 2017 komt zijn nieuwe plaat uit. En dat weet hij nu al, in januari 2017. Natuurlijk hebben we het over het proces van het maken van een goede plaat. We praten over hoe je weet wanneer een liedje af is. We vragen ons af of er zoiets bestaat als goede muziek: wordt muziek misschien wel slechter als je het beter begrijpt?

Ik hou meer van de Stones dan van de Beatles bijvoorbeeld

Harold is ook docent aan de CMD-opleiding in Amsterdam. En dus hebben we het ook over zijn vak Ontwerpgeschiedenis. We kijken naar het nut van dat vak: hoe belangrijk is het bijvoorbeeld voor designers om te begrijpen waar hun werk staat in relatie tot anderen? En we hebben het over heimwee. En we vragen ons af of vroeger alles beter was.

Het was weer een prettig gesprek. Helaas wilde Harold geen liedje zingen zonder gitaar.

Transcriptie

Transcripties zijn nodig, maar helaas niet gratis. Je kan helpen door een (kleine) bijdrage te leveren.

Vasilis: Je luistert naar The Good, The Bad, and The Interesting, een serie podcasts waarin Vasilis van Gemert, dat ben ik, op zoek gaat naar de definitie van kwaliteit door te praten met een eclectische mix aan ontwerpers en docenten. Dit keer praat ik met Harold Konickx. Harold is muzikant, en een collegadocent aan de CMD-opleiding in Amsterdam. We vragen ons af of vroeger alles beter was. We hebben het over goede smaak. We praten over mislukkingen, onder veel en veel meer. En natuurlijk beginnen we weer met de vraag, wat is goed?

Harold: Nou ja, ik zat dus […] ik had als […] misschien als […] niet dat we dat hele boek hoeven te bespreken maar ik heb dus de laatste tijd heb ik de “Schepping van een Aards Paradijs” gelezen van Leon Hanssen, een biografie over Piet Mondriaan. Ik vind het een hele goede biografie.

V: Ja. En wat maakt het goed?

H: Hij betrekt leven en werk op een hele interessante manier. Het is heel gedegen. Het is misschien niet heel funky geschreven wel goed, tenminste ik vind het prettig leesbaar, maar als ik hier bijvoorbeeld […]

V: Niet funky geschreven?

H: Nou ja, ik heb hier bijvoorbeeld […]

V: Een biografie over Mondriaan dan zie ik funky niet echt […]

H: Nee, dit is bijvoorbeeld een boek waar ik in begonnen ben van Will Gompertz het gaat over “Dat kan mijn kleine zusje ook een beetje” het vooroordeel dat je zou kunnen hebben bij moderne kunst maar waarom het toch kunst is en dat is veel meer, veel meer zo’n losse pols toontje wat mij op een gegeven moment ook wel ging vervelen. Dit is wat, ja, weet je de wereld, dit is eigenlijk een beetje wel de wereld waar ik uit kom. Ik heb literatuur gestudeerd en ik ben assistent geweest bij het Van Gogh brievenproject wat een hele doorwrochte manier van werken was. Waar ik ook in geschoold ben.

V: Oh Jezus, jarenlang moest je Van Gogh lezen?

H: Nou nee ik was […] ik heb daar stage gelopen en ik heb, ik denk al met al een halfjaar was ik daar onderzoeksassistent en daarna nog zo als freelancer zo’n twee jaar.

V: Ok.

H: En ik moest op zoek naar referenties die Van Gogh geeft over kunst vooral. Hij bladerde door 19e eeuwse geïllustreerde tijdschriften die gebruikte hij als inspiratiebron.

V: Oh ok.

H: En ik moest die prenten dan opzoeken.

V: Zoeken, ja, ja, ja.

H: Wat op zich nog wel een ja uiteindelijk een heel leuke klusje.

V: Superleuk.

H: Maar het gaat er vooral eigenlijk om […] dus de twee leiders van dat project, editors, die op elke komma en op alles uren zaten zeg maar.

V: Ik heb me ook weleens wat in Van Gogh moeten verdiepen, wat een vervelende kerel. Van Gogh toch?

H: Ja, vind je?

V: Ja, heel erg onsympathiek.

H: Ja, een maniak.

V: Ja.

H: Maar totaal geobsedeerd door zijn werk. Ja.

V: Ja, ja.

H: Ja, ik weet niet of je dat per se vervelend moet noemen maar niet iemand die, ja misschien niet iemand die buiten dat werk nog oog had voor veel andere dingen. Wat voor Mondriaan ergens ook wel geldt. Ik zit me nu […] nou ja daarom is het wel een interessante vraag over kwaliteit. Ik probeer dus mijn studenten, of onze studenten proberen we in ontwerpgeschiedenis bij te brengen dat als je je ergens in verdiept of dat nou design is of kunst en waar die elkaar raken, dat je […] zij komen erachter op het moment dat je dus de achtergrond van iets weet dat het werk interessanter wordt.

V: Ja, ja, ja, ja.

H: En ik kom er eigenlijk achter nu ik meer weet over Mondriaan, ik wist er wel iets van, ik denk ja, want hij had dus een hele hoop dravende ideeën bij die kunst, denk ik ja wat vind ik […] en hij wilde ook het menselijke zoveel mogelijk uit die kunst wegpoetsen.

V: Het kan ook andersom he? Dat als je je verdiept in kunst dat het minder interessant wordt.

H: Ja, precies. Dat ik denk ja maar eigenlijk, ja wat vind ik er eigenlijk van.

V: Dat had ik met Mondriaan had ik dat. Ik had dat met nog een paar van die figuren die dan zo’n ego en toen werd het ineens veel minder interessant.

H: Nou ja, ik lees het boek met ja ik bedoel het is toch […] ik heb het boek met heel veel aandacht gelezen maar je vroeg ook waarom het goed maakt. Dus methodisch vind ik het heel sterk, nou inhoudelijk hij verbindt leven en werken op een goede manier. Ik bedoel hij laat zien wat […] hoe zijn persoonlijk leven het werk beïnvloedde en hoe die twee dingen met elkaar samenhingen. En hij contextualiseert hij goed dus ik krijg ook een beeld van de jaren ’20 en ’30 en wat dat voor tijd was. En zijn tijdgenoten bespreekt hij ook zo tussen de bedrijven door. En dat geeft mij veel meer inzicht in die waanzinnig, ja ik vind de jaren ’20 ’30 een waanzinnig interessante periode om heel veel redenen.

V: Zeker. Ja, ja, ja, om heel veel redenen inderdaad. Ja. En je geeft dus, wat is het, ontwerpgeschiedenis?

H: Ja. Voornamelijk.

V: Voornamelijk.

H: Ja.

V: Waarom is het zo belangrijk om je daarin te verdiepen als jonge ontwerper, als digitaal ontwerper?

H: Ja, dat is een hele goeie vraag ja. Dat vraag ik me ook voortdurend af. Het vak is een beetje zo […] ik heb het ooit samen met Justus en Theo Ploeg, die inmiddels voor CMD Maastricht werkt, zo bedacht zoals het nu loopt. Dus aan de hand van een logboekje, dat is een inspiratielogboek, dus hoorcolleges vastleggen en is steeds meer ook geworden ook van dingen die daarbuiten zijn. Ik denk het hele vak zit ook wel sterk op de persoonlijke ontwikkeling zo van het vraagt ook wel opvattingen van mensen. En we gaan historisch terug naar het ontstaan van design dus de opkomst van de industriële revolutie.

V: Ja, ja, met de Arts en Crafts […]

H: Ja, ja, ja. En ja Balla speelt een belangrijke rol.

V: Gaan jullie ook in op individuele ontwerpers of […]?

H: Ja, sommige wel.

V: Ja.

H: Ja, ja. En ja daar zou je misschien, iets waar ik over nadenk, is van zou je het misschien niet veel recenter kunnen […] het kunnen terugbrengen tot de laatste 50 jaar of zo. Daar valt misschien iets voor te zeggen. Maar anderzijds ja ik weet niet hoe je […] ja je kunt dat op meerdere niveaus zien. Ik vind er zit wel iets van canonvorming in dat je bepaalde dingen nou eenmaal toch hoort te weten. En ja, ik denk dat wij als onderwijs toch een van de plekken zijn waarop we dat kunnen aanbieden.

V: Ja.

H: Dus ja wij zijn bij uitstek een plek waar je het kunt hebben over een Mondriaan of over een stijl.

V: Nou ja als je kijkt naar, laten we zeggen, de laatste 20 jaar of de laatste 10 jaar zijn er misschien, zeker als je kijkt naar trends dan denk je oh dit is te gek […]

H: Ja.

V: Maar over 5 jaar kun je bepaalde dingen al helemaal niet herinneren en over 10 jaar zijn ze weg want dan blijken ze helemaal niet zo goed te zijn geweest. Toch? Na een tijd komt de kwaliteit bovendrijven.

H: Ja, zo zou je dat kunnen zien ja.

V: Ja en het is interessant om je in te verdiepen. Ja.

H: Maar wat ik eigenlijk, wat ik zelf het leukste aan het vak vind om te doen is dat op het moment dat je met […] ik vind de inhoud heel belangrijk maar het gaat eigenlijk niet over de inhoud. Op het moment dat ze dus het Stedelijk instappen, waar wij ze naartoe sturen vanwege de designcollectie, maar waar ze dus ook tegen andere dingen aanlopen. Zoals nu bijvoorbeeld zo’n installatie van Wolfson, ik weet niet of je die […]

V: Te gek he met die pop die gesleept wordt.

H: Ja, ja, ja. Daar zijn ze dus helemaal door van de kaart. En ik denk dat die ervaring, dat je een keer ergens totaal door ja van de kaart bent en dat je je gaat afvragen waarom ben ik nou zo van de kaart, ik denk dat dat voor mij […]

V: Ja, heel indrukwekkend he. Ik was er met een paar studenten naartoe. Jezus wat goed.

H: Ja voor mij is dat […] tenminste ik denk dat dat is, misschien staan mijn collega’s, sommige collega’s iets anders in dat vak en dat is ook prima, maar ik denk dat dat mijn, ja dat is waar ik het misschien, waar ik mezelf het meest in thuis voelen om dan het gesprek te voeren van ja waarom ben je van de kaart, wat deed het met je. Ik bedoel ik ben nieuwsgierig maar ik ben geen lopende encyclopedie dus ik ben mezelf ook voortdurend aan het bijscholen en ik denk dat dat ook wel, ja dat moet ook. Maar.

V: Die zijn er volgens mij niet echt veel meer he, die lopen encyclopedieën. Ik had vroeger van dat soort docenten maar ikzelf ben er geen. Ik heb geen parate kennis.

H: Helemaal niet?

V: Nou ja […]

H: Toch wel enigszins.

V: In de loop der jaren wel wat maar niet zoveel, nee.

H: Ik denk ook wel dat we onszelf onderschatten misschien soms.

V: Ja, het zou kunnen, ja. Maar nee, het is ook ander onderwijs. Ze moesten al die dingen in hun hoofd stampen. Dat hebben wij allemaal helemaal niet gedaan. Ik in elk geval niet. En nu al helemaal niet meer. Er zit geen stampen meer in, in het onderwijs.

H: Nee, nee.

V: Maar goed misschien ook nog wel […] Laatst had ik een gesprek met studenten toen kwam 1984 dat boek kwam naar voren, lieten we een paar verschillende omslagen van boeken zien van de ontwerper van 1984. Niemand kende dat boek.

H: Ja.

V: Niemand van onze studenten.

H: Ja.

V: Dat vond ik dan toch wel weer […] dat begint toch wel weer relevanter te worden.

H: Ja. Ja.

V: En dat vond ik gek. En dat vond ik meer een gemis van een middelbare school of zo. Ik denk dat op geen enkele middelbare school in Noord Holland wordt dat dus gegeven.

H: Raar. Dat was voor mij toch wel […] ja ik weet niet of dat iets met […]

V: Misschien was de tijd dat wij op school zaten dat het toen nog wat meer speelde.

H: Ja, ik zat in de jaren, wat was het, ik zat in de jaren ’90 op school. Nou ja, we kregen zo’n standaardlijst en 1984 was wel iets wat je wist zeg maar.

V: Ja, ja precies. Die stonden bij mij ook wel op de lijst. Ik heb het nooit gelezen overigens.

H: Het is prachtig. Ik heb het een paar jaar geleden herlezen en ja het is wel […] eigenlijk Orwell was, ja weet je, dat is echt zo’n weet je gewoon een goede schrijver die een sappig verhaal kan vertellen.

V: Ok dus die […] waarom het belangrijk was, zijn we nog steeds niet achter, het vak wat je geeft?

H: Waarom het misschien […] het is ook een beetje moeilijk om dat van jezelf te zeggen. Maar ik denk wel dat het zeker dus dat ja het zelfontplooiingsaspect wel, of wel dat is waardevol.

V: Ja.

H: Anders zou ik het niet doen.

V: Nee.

H: Als je het heel praktisch of pragmatisch bekijkt, komen er ideeën voorbij die ze wellicht helpen als ontwerper. En ik denk sowieso om je eigen werk te begrijpen is het sowieso goed om iets van het modernisme te begrijpen.

V: Heel goed, ja. Ja, dat je het kunt plaatsen toch in de geschiedenis van wat zit ik hier nu eigenlijk te maken.

H: Ja, ja.

V: Ja.

H: Maar ja, als ik het naar mijn eigen […] ik vind het ja het is ook een beetje wat je instelling is. Als ik naar mezelf als muzikant kijk, ja dan is dit de pophistorie voor mij belangrijk want zonder daar weet van te hebben zou ik het met minder plezier doen.

V: Echt waar, ja?

H: Ja, ik vind het ook heel […] ja ik bedoel […] nou ja het idee dat je je op de schouders van anderen mensen staat, vind ik wel iets wat mij inspireert en wat ook misschien wel de reden is waarom ik het doe omdat ik wil bijdragen aan een groter muzikaal verhaal.

V: Oh wat goed.

H: Dus misschien dat dat weet je […] maar dan spreek ik heel erg vanuit mezelf. Ja, als je weet hoe je in de geschiedenis valt, maakt je ook misschien wat minder eenzaam als mens. Is wel heel […]

V: Ok maar dat is […] jezelf plaatsen in de geschiedenis en je zien als een onderdeel van een langer lopend ding. Toch? Je leert van anderen daar pik je wat van en daar maak je dan je eigen ding van.

H: Ja, ja.

V: Ja, ja, ja.

H: Ja en je draagt bij aan die […]

V: Ja, ja. Maar dat muziek maken, ik zat gisteren te kijken. Ik zag een clipje van je voorbij komen. Nieuwe plaat komt eraan. Oh wat leuk. Volgende maand een nieuwe plaat. Nee […]

H: In november.

V: In november.

H: Ja.

V: Wow wat een proces is dat dan en dat zie ik zelf dan helemaal niet in.

H: We zijn nu zo’n beetje anderhalf bezig denk ik ook wel, met pre-producties en opnames, ja.

V: Ok, hoe zit dat dan in elkaar, leg eens uit want dat weet ik allemaal niet.

H: Nou ja, het is natuurlijk ergens een vertekend beeld omdat ik met het werk wat ik doe, ga ik niet […] en met ook agenda’s van andere mensen, gaan we niet een maand in de studio zitten. Dan zou het sneller gaan natuurlijk.

V: Ja, ja, ja. Af en toe een dagje of zo.

H: Ja, ja. Dus dat maakt het ook wel dat ja het is tijdrovend en volgens mij gingen, als ik even een uitstapje, bijvoorbeeld een van mijn favoriete platen Rumours van Fleetwood Mac of zo. Ja zo’n greatest albums idee dan ook nog en die kopen een jaar in de studie voor acht liedjes. Dus dat, op zich is het ook wel gewoon tijdrovend, nou wil ik mezelf natuurlijk niet […]

V: Het kan ook korter natuurlijk. Je hebt ook van die platen van Motorhead die zijn in een dag opgenomen.

H: Ja, de laatste Rolling Stones is ook binnen een paar dagen, ja.

V: Oh ja? Maar die hebben ook al wel 40 jaar geoefend toch? Of langer.

H: Ja.

V: Ja, ja.

H: Ja, dus dat en er zit ook wel iets aan van dat ik een beetje, aanvankelijk hadden we bedacht om ‘m […] de titel van de plaat is Mama Courage om ‘m met Moederdag uit te brengen maar dat wordt al een beetje krap en je wil ook een beetje tijd hebben om promotiewerk te doen om een beetje reuring al vooraf te veroorzaken. Dus het heeft ook wel gewoon te maken met we willen in september een single en dan in november de plaat. Dat ik een beetje tijd nodig heb om optredens te plannen enzo.

V: En dan voor Sinterklaas uitbrengen en dat iedereen ‘m kado geeft. Ah, ok.

H: Dat zou mooi zijn ja als de mensen dat doen.

V: Wat een lange termijn planning. Fantastisch toch. Ja, had ik nooit bij stil gestaan.

H: Nee?

V: Ik ben zelf iemand, ik verzin iets, dan maak ik het, twee weken later is het af.

H: Oh heerlijk.

V: Ja.

H: Ja daar zou ik […] ja, ik ben dus […]

V: En als het dan twee weken later niet af is dan maak ik het ook nooit meer af.

H: Ja?

V: Ja.

H: Nee, ik ben toch wel sterk van een beetje dingen bedenken, herdenken en het […]

V: Het moet dus echt degelijk zijn?

H: Ja maar daar moet ik ook een beetje voor […] ik ben wel heel blij dat ik bij CMD terechtgekomen ben want je leert toch een beetje ook van een beetje van ontwerpers of beeldende mensen leer je […] of nou ja sowieso dat hele idee van fail, fail again, fail better, dat je toch ook gewoon dingen moet doen. Ja, dat is toch iets wat ik van de ontwerpers en de kunstenaars geleerd heb eigenlijk.

V: Ja, maar met een […] ja dat is natuurlijk […]

H: Nou ja, van een bepaald slag binnen de CMD wereld.

V: Bijvoorbeeld wanneer is een liedje af? Dat vind ik een interessant vraag. Wanneer is het af, wanneer nou nu is het klaar?

H: Als song of als gearrangeerd ding?

V: Dat zijn dus twee verschillende dingen?

H: Dat is toch echt een gevoelskwestie. Nou ja, ik heb zondag zat ik […] ik heb zondag met mijn vriend, compagnon, medemuzikant Thimo Gijezen. Thimo is echt ontzettend getalenteerd, speelt van alles en hij had een vriendin van hem uitgenodigd. En allebei zijn goed onderlegd in de muziek en fijne en goede muzikanten en we hadden ons zelf als doel gesteld ik wil een liedje van zo’n twee minuten, een instrumental dus zonder zang, zonder gesproken tekst. Nou laten we ook ter plekke iets bedenken, ter plekke iets gaan opnemen. En ik refereer met deze plaat heel erg aan de blues en de gospel en de rock ‘n roll. Dus eigenlijk zeg maar best wel simpele muziekstijlen zo van […] nou ja simpel is niet het goede woord maar gewoon rudimentair werk, vanuit het gevoel, dus de stijl is van rond de jaren ’50. Dus ik had gezegd van ja ik wel een walsje hebben, een beetje het gevoel van na een dag werken met een glas wijn en iets zoetgevooisd, nou niet zoetgevooisd maar wel kalmte, een wals. Dus toen hadden we op een gegeven moment iets en toen zei Thimo ja dit speel ik wel mooi maar ja het is toch niet […] het heeft voor mij nog niet, net dat beetje […] het is nog te voor de hand liggend. Dus toen gingen zij […] maar ik was eigenlijk wel al blij met wat we hadden maar zij gingen toen nog met hun tweeën op zoek naar een andere invalshoek en ze zijn net zo lang doorgegaan tot er een nog akkoord was dat het net brak en die heeft ook de track gemaakt voor mijn idee. Toen zijn we het gaan opnemen, ja toen hebben we dus een soort van demo gemaakt en toen kwamen we er wel achter dat ‘ie werkte.

V: Ok, dus het is ook echt iets van door er met meerdere mensen naar te kijken, wordt het dan ook beter?

H: In dit geval wel ja.

V: Anders was het al af geweest wat jouw betreft al eerder?

H: Ja misschien een jaar geleden dat ik ook eerder geneigd was geweest om te gaan zoeken naar er moet nog iets. Maar ik dacht nu ja volgens mij benadert het de sfeer die we nodig hebben […]

V: Ok.

H: Maar zij hadden wel gelijk. Ik was wel blij dat ze gingen doorwrikken. Maar, ja wat ik meestal doe is dat ik, omdat ik zo’n perfectionist ben en dat het allemaal, weet je […], probeer toch met een simpel akkoordenschema te beginnen dat ik in ieder geval iets heb en dan denk ik ja dit is het nog niet en dan ga ik dat herwerken totdat ik gevoelsmatig denk van ja dit is het wel.

V: Ok.

H: En ja soms ook door het dan nog aan een ander voor te leggen kan er ook nog wel iets gebeuren en die ruimte geef ik nog wel.

V: En nog een maandje laten liggen en dan weer ernaar luisteren?

H: Dat zou kunnen, ja.

V: Helpt ook.

H: Ja.

V: Maar ja er zijn natuurlijk twee verschillende dingen. Je maakt een liedje voor op een plaat.

H: Ja.

V: Maar daarna blijft het natuurlijk door bestaan.

H: Ja.

V: En dan blijf je het spelen en je treedt eens op. Maar dan veranderen ze toch nog denk ik toch?

H: Ja, dat zit meer in omdat je het […] Wel iets geks wat er gebeurt, je gaat toch […] ja je gaat sommige ruimtes misschien meer benutten. Ik probeer wel ervoor te waken dat ik niet nog […] dat deed ik vroeger, vroeger had ik die neiging nog weleens, kon ik echt hele forse ingrepen doen zoals een tekst helemaal om te gooien enzo weet je wel dat soort dingen.

V: Ja, ja, ja, nee maar dan wordt het een andere song.

H: Precies. Dan denk ik van ja dan moet ik een nieuw nummer schrijven. Dat was ook een beetje hoe ik er op dat moment tegenaan keek en dat moet ik ook in ere houden.

V: Ja, ja, ja.

H: Dus daar moet ik voor waken. Een beetje zoals Willem Frederik Hermans die zijn romans helemaal herwerkte […]

V: Oh ja?

H: Ja, ja die bleef doorgaan en Jacques Tati die filmmaker, die heeft een paar films gemaakt in zijn leven en die bleef daar aan schaven.

V: Ja, ja, ja. Nou ja goed, ik snap dat ook wel. Ik heb het eigenlijk met mijn eigen website ook, die blijf ik aanpassen en weer wat fine tunen en weer een dingetje doen en […]

H: Maar is dat niet iets […] dan is het niet een website. Dat is wel interessant, het zit toch ook in de aard van jouw werk. Een website is ook […] ik bedoel het web is ook nooit […] er zit ook iets […]

V: Ja maar dat kan met muziek toch eigenlijk ook. Dat is toch ook nooit af. Wat je met muziek hebt volgens mij is opnames, maar dat is redelijk nieuw. Je had nooit opnames, je had gewoon liedjes en je had muzikanten en die zongen die liedjes.

H: Maar je had wel een […] ik bedoel Beethoven legde een compositie neer.

V: Ja maar elke interpretatie was altijd weer anders. Het ritme was altijd anders. Toch? Klank van de instrumenten was anders, klank van de ruimte was anders.

H: Ja.

V: Maar goed inderdaad dat was wel vastgelegd. Ja, ja, ja. Maar laten we zeggen de muziek die jij maakt, je noemt je zelf op twitter de troubadour.

H: Ja, een beetje wel.

V: Troubadours die speelden niet allemaal dezelfde muziek. Wel gelijk, het leek op elkaar en mensen konden waarschijnlijk meezingen […]

H: Van oorsprong zijn het dus rondtrekkende verhalenvertellers die dus een soort nieuwsdienst ook functie vervulden die van stad naar stad trokken en volgens mij aan de hoven hun verhalen deden.

V: Precies, ja. Maar ook muziek maakten toch?

H: Ja.

V: Ja, ja. En waarschijnlijk konden bepaalde van die liederen kon iedereen wel meezingen neem ik aan.

H: Ja, dat vraag ik me af, dat zou kunnen, maar dat […] ik weet niet of dat niet iets heel ander is. Dat streef ik niet zo […] als het gebeurt vind ik het fijn maar het is niet iets wat ik nastreef of zo.

V: Ik weet wel in de Middeleeuwen was de muzieknotatie was anders he, die was minder precies. Het was meer een indicatie van wat er ongeveer moest gebeuren met die muziek, volgens mij, ja.

H: Oh dat is wel interessant.

V: Ja. Het was meer voor interpretatie open.

H: Ja. Ja want je gaat als je dus inderdaad als Beethoven een Bes opschrijft dan ga je daar geen C van maken.

V: Nee, precies.

H: Dat staat wel […] McLuhan zou het over […] Dat zou denk ik […] Marshall McLuhan zou dan zeggen dit heeft dus echt te maken met de drukpers en met dat Gutenbergtijdperk dat je dus ook dingen meer vastlegt en […]

V: Het was echt vast en zo is het.

H: Ja.

V: En dat is natuurlijk een verschil met digitaal. Nee, dat is niet vast, je kan er nog wat anders van maken. En dat is natuurlijk ook heel interessant met muziek, met hiphop, die pakt stukjes muziek en maakt er weer wat nieuws van. Veel levender.

H: Ja en hiphop is natuurlijk ook meer een orale traditie ergens. Die teksten werken ook omdat ze […] die zouden op papier goed kunnen werken maar het gaat erom dat ze uitgesproken worden of gescandeerd of gerapt. Ik zou het graag willen kunnen man.

V: Ja, ja. Ja?

H: Ja, lijkt me te gek maar ja. Mijn eerste bandje, in de jaren ’90, het is een beetje opa vertelt dit, maar in de jaren ’90 had je dus die cross over van rap en metal enzo dus ik zat in een bandje waarin we dat […]

V: Urban Dance Squad en dat soort bands, ja […]

H: Ja, ja, ja dan hebben we toch een beetje […] maar ja, ik ben natuurlijk helemaal niet streetwise verder. Maar ik vind dat wel te gek. Ik ben er echt […]

V: Ja, ja, ja. Er waren toen ook wel een paar hele goede bands.

H: Ja.

V: Shit ja.

H: Ja. De Urban Dance Squad was, als je dat nu terugziet, dat was echt eigenlijk […]

V: Ik vind het nog steeds goed.

H: Ja, heel goed. Ja.

V: Ja, ja. Rage Against the Machine had je ook natuurlijk ja.

H: Ja, maar vooral de Urban Dance Squad moeten ook onze studenten toch naar luisteren vind ik. Als we dan toch een beetje aan canonvorming doen.

V: 1984 en Urban Dance Squad.

H: Urban Dance Squad, ja. Toch maar wel.

V: Ok dus je was wat ruiger en toen ben je wat rustigere muziek gaan maken of niet?

H: Ja, ja.

V: Ja.

H: Nee, ik was nooit echt ruig hoor, maar […]

V: Ok.

H: Nou ja, nou dat zeg ik nu wel zo, ik hou daar wel van. Ik hou meer van de Stones dan van de Beatles bijvoorbeeld.

V: Ja, ja, heel goed. Ja ik ook.

H: Ja he? Zie je.

V: Ik heb de Beatles nooit begrepen. Nee. He maar als ik kijk naar […] ik zat je site natuurlijk te bekijken en ik luister wat naar je muziek en naar de sfeer die je neerzet en de naam die je geeft aan je twitteraccount en dat is allemaal toch een beetje van vroeger. En dan schrijf je als je niet muziek aan het maken bent of les aan het geven bent dan ben je de Lindy Hop aan het doen. Dat is een hele oude dansstijl.

H: Ja. De jaren ’20 ’30 he.

V: Ja, precies uit Harlem. Was vroeger alles dan beter?

H: Ja ik was dat vanochtend nog aan het denken ja als mensen over me zeggen dat het allemaal nostalgisch is dan denk ik he hoezo dan? Maar ik heb voor mezelf het gevoel dat ik dat nou […] ja ik weet niet alsof ik […] ik zie dat niet zoals een, hoe moet ik dat zeggen, voor een deel leef je natuurlijk sowieso altijd in […] je leeft ook in het verleden dat neem je ook mee. Dus het gaat mij meer daarom dan dat ik terug verlang naar vroeger. Ik zie heus wel dat wij dingen, dat alles alleen maar beter wordt natuurlijk.

V: Ja, ja, dus vroeger was het niet allemaal beter. Nee maar ik vraag dat altijd, ik vind dat wel een interessante vraag.

H: Ja, ik ook. Ja, nee maar het is ook iets wat ik me afvraag en ook waarvan ik denk ja misschien moet ik daar een keer iets mee. Dat ik toch mezelf kan zijn dat het toch een beetje een comfortzone is. Daar had ik het vanochtend nog met Harry over, over het woord comfortzone.

V: Ok, ja.

H: Ja.

V: Maar goed het is natuurlijk ook iets want je bent natuurlijk uit Limburg verhuisd hierheen.

H: Ja, eerst naar Utrecht toen naar Amsterdam.

V: Heel bewust volgens mij?

H: Nou ja ik wilde […] ja Utrecht was wel een bewuste keuze want ik ging eerst […] ik had me ingeschreven in Nijmegen om daar te gaan studeren en toen kwam ik erachter dat daar toch wel veel Limburgers zaten, dacht ik ja ik moet toch ook eens een keer wat anders.

V: Ok, ja, ja, ja. Je wilde wel echt weg.

H: Ja.

V: Ja.

H: Ik zou nu wel graag, ik zou […] alhoewel ik Utrecht eigenlijk wel echt een hele leuke stad vind maar Nijmegen is wel iets, ja dat zou ik een leuke stad vinden om te wonen.

V: Is ook een leuke stad, ja. Zeker. Ja. Ok. Maar dat nostalgie is dus niet iets waar je echt van […] niet iets noodzakelijks.

H: Nee het is wel […] ik denk wel, daar heb ik het vanochtend nog over gehad, ik denk wel dat de moderniteit dat het zijn tegenwicht ook nodig heeft. Dat er tegenover fast ook slow moet kunnen staan en dat we die beide krachten wel […]

V: Ja, of het goede van allebei zoeken?

H: Ja.

V: Weet je als ik hier ben dan ben ik blij dat ik een internetconnectie heb, ben ik superblij mee. En dat ik een auto heb en een fiets en weet ik veel wat allemaal en dat ik niet op mijn klompen urenlang hoef te wandelen door de blubber. Heel blij om.

H: Ja.

V: Maar als ik dan een weekje in de Ardennen ben, in de blubber dan vind ik het ook niet erg.

H: Nee, je gaat ook het een waarderen door het ander en vice versa. Ja dat […]

V: Het is denk ik ook niet het een of het ander toch?

H: Voor mij niet. Ik rijd in een auto […] je rijdt in een auto naar een afgelegen plek of zo dat is […]

V: Ja, ja.

H: Ik was een keer een tijdje geleden op zo’n, een beetje een spiritueel getinte avond, dansavond, en ik voelde mij ook niet per se thuis of zo maar er was iemand die […] die werd aangekondigd van ja zij zit altijd op Bali en ze is nu even hier en ze ging een of ander ritueel doen. En ze begon met te zeggen van ja want de dingen die de Westerse […] die dus de industrialisatie kapot hebben gemaakt en dat we door de industrialisatie ons zelf verloren zijn. En toen ben ik weggelopen want ik dacht ja hier heb ik nu even geen zin in. Ik denk ja verdomme maar dat is zo inconsequent als wat want jij zit op Bali en je komt met het vliegtuig hier naartoe. Het feit dat je die kosmopolitische […]

V: Ja maar het is ook dat ze het tegenover elkaar zetten. Het is helemaal niet tegenover elkaar.

H: Ja, nee en ik geloof ook niet per se dat we door industrialisatie of door moderniteit ons zelf verliezen. Dat is trouwens iets […] Mondriaan was een fervent Charleston danser. Dus hij ging […] nou ja hij had ook echt het beeld dat hij in die moderniteit ook zijn menswording toch kon vervolmaken.

V: Ok.

H: Voor een deel want hij was ook wel weer zo atechnisch als wat dus het […]

V: En ook heel spiritueel toch?

H: Ja, ja. En het enige stuk techniek wat hij zichzelf toestond was een grammofoonspeler die hij met veel moeite ook op een gegeven moment kon kopen. Ja.

V: Ok, ja. Ok.

H: Dus ja wat dat betreft ben ik niet per se nostalgisch.

V: Nee, nee, ok. Je loopt dus ook echt weg dan.

H: Ja, in dit geval maar dat had ook met andere dingen te maken, misschien dat ik daar op […] het was ook een avond dat ik daar niet zo’n zin in had.

V: Nou nee maar ik herken dat wel ik kan er ook niet tegen. Ik ben ook weleens bij een opening van een expositie geweest en ik vond het een fantastisch project. Die man die had een jaar lang een camera op het dak van een hotel in Scheveningen gezet en elk uur maakte die camera dezelfde foto van de horizon.

H: Oh ja. Ja.

V: Elk uur, een jaar lang. Ik hou van dat soort dingen want elke foto is anders maar het is ook dat is het wat mij betreft.

H: Ja.

V: Elke foto is anders en dat kun je laten zien en that’s it. Dus ik dacht nou ik ga naar een super droge opening, die man laat dat zien en we gaan een biertje drinken. Ik neem het boek mee en ik ga naar huis. Maar die man begon een of ander heel spiritueel verhaal te houden. Dat was echt zo als je je erin verdiept dan wordt het minder goed. Wat mij betreft. Toen vond ik het meteen niet meer leuk. Het is een prachtig boek maar ik krijg de hele tijd een beetje vieze bijsmaak als ik ernaar kijk. Het ergste was, hij ging nog […] had hij zijn meditatielerares die ging toen en nu gaan we met z’n allen mediteren. What the fuck?! Stond ik daar in het Gemeentemuseum in Den Haag. En iedereen deed mee dat vond ik nog het ergste. Iedereen ging gewoon mee doen. Een stuk of vijf mensen die net zoals ik zo om ons heen stonden te kijken van what the fuck gebeurt hier. Ja.

H: Ja.

V: Ja, nee.

H: Wij laten onze studenten ook, doen we twee minuten meditaties.

V: Ok.

H: Maar ik zeg er wel bij als je het niks vindt dan is het ook goed, doe dan gewoon niet mee maar val andere mensen niet lastig. Ik vind ook niet, want dat is gewoon ook, het is een techniek waarmee je gedachten beter […] een techniek die je zou kunnen inzetten om je gedachten wat meer te beheersen.

V: Maar jij hebt dat ook tijdens autorijden schrijf je op je blog toch? Dat is echt zo’n moment waarop je muziek […] waarop je […]

H: Ja, ja, ja maar ja dat herken je misschien toch dat je als je autorijdt dat is gewoon wel een fijne manier om […]

V: Fantastisch, ja, ik vind het […] om na te denken. Je hebt even de tijd, zeker op snelwegen, zeker als je een lange rit maakt. ’s Nachts rijden is ook zo, je bent wel een beetje aan het opletten maar niet te veel, alle tijd om na te denken. Ja.

H: Nee, het is heel prettig.

V: Ja, absoluut.

H: Maar nog even […]

V: Zijn er ook […] Oh jij wilde nog wat zeggen […]

H: Ja, ik zat nog even te denken wat ik wel […] ik denk dat ik wel als het zo gaat over […] kijk ja de moderniteit is natuurlijk ergens onverbiddelijk in het, ja je ziet dat aan hoe telefoons zich ontwikkelen of zo dat het oude is op een gegeven moment, kan al binnen een paar jaar weg ermee. Dat is iets wat me wel tegenstaat dat je dus dingen die van waarde zijn dat die te snel aan de kant geschoven worden of zo. Ik denk bijvoorbeeld het, ja dat is nu wat minder sterk lijkt het, maar toen vooral toen net zo die doorbraak ook van het web 2.0 denk ik of zo dat het ineens […] ja toen ik net bij CMD werkte in Breda dat ook wel mensen zo van ja dat het lezen dat dat iets achterhaalds zou zijn. Dat vind ik wel, dat vind ik link. En ook van die onderwijsdenkers die dan dat zeggen van nou ja eigenlijk leer je niks van een boek.

V: Maar dat is de death of zeggen ze altijd he. Elke zoveel tijd heb je een artikel the web is death. Dat roepen ze al […] of toen het web kwam the book is death. Altijd gaat er iets dood maar dat is nooit zo. Bij al die artikelen kan je altijd zeggen van nee is dat eigenlijk […] het web is er gewoon en dat blijft en er komt iets bij. Er komt wellicht iets bij en nog maar afwachten of dat het wel overleeft, heel veel van die dingen, heel veel van die killers dat blijken helemaal geen killers te zijn want die zijn na twee jaar weg gaan.

H: Dus als ik zie hoe weinig studenten voor hun plezier lezen dan vind ik dat wel iets wat mij zorgen baart. Niet omdat dat nou per se de enige manier is om iets tot je te nemen maar ik denk […] ik bedoel als ik kijk gewoon naar het plezier dat het mijzelf gegeven heeft en gewoon de fijne handeling op zich, is dat toch iets wat ik jammer vind.

V: Ja, ja, ja. Aan de andere kant ja dat weet ik […] ik heb daar toch wat moeite mee. Ik weet het namelijk niet. Want er werd vroeger namelijk ook gezegd toen boeken net ontstonden hoe slecht dat voor je zou zijn. Al die mensen zitten alleen maar boeken te lezen, ze praten niet meer met elkaar, er worden geen verhalen meer verteld. Ja.

H: Ja, ja maar dat is het ook.

V: En weet je nu hebben ze games. Die kids zitten games te spelen en dat heeft ook z’n waarde.

H: Ja een roman kan ook een vlucht zijn, ja, dat is ja […]

V: Dus ja. Ik weet het niet. Ik ben het met je eens maar ik ben er ook wat voorzichtig in want […]

H: Ja, ik merk het aan mezelf op het moment dat ik het uitspreek.

V: Ja, ja, ja. Maar ik ben zelf ook […] ik merk ook ik heb moeite met lezen de laatste tijd dus ik ben weer meer gaan lezen. Het is ook inderdaad tof. Dus dat zijn ook van die dingen dat moet en en. Games zijn ook tof.

H: Jazeker ja.

V: En het internet is ook tof.

H: Ja.

V: Ja, social media is ook tof. Maar dat moet, ja […] Ja.

H: Vind ik wel.

V: Ja. He bestaat er ook slechte muziek?

H: Frans Bauer vind ik […], kwam ik achter op de schaatsbaan dat ik dat heel slecht vind ja. Ja, dus ja. Ik weet niet of hij […] of hij daarmee ook een slecht mens is, dat geloof ik niet. Misschien is hij een beter mens dan Mick Jagger maar […]

V: Ja, ja, ja, waarschijnlijk.

H: Ja, dat zit er dik in. Nee ik dacht, ik was echt zo’n rondjes aan het rijden en er kwam van alles voorbij en op een gegeven moment Frans Bauer, ik denk oh wat is dit slecht, wat is dit erg.

V: Maar je schreef wel een mooi blog daarover las ik, over je elitaire docent op het gymnasium.

H: Ja. Dat klopt ja.

V: Die zei dat dat niet mocht of zo […]

H: Nou die hield altijd van die toespraakjes zo, het wordt tijd dat ik weer ga bloggen trouwens dat stel ik ook uit uit perfectionisme, maar dit was […]

V: Moet je gaan podcasten is veel makkelijker.

H: Ja, maar dit was bij de dood van Bowie.

V: OH ja, ja.

H: Nou ja dat herinner ik me gewoon nog heel goed en ik vond dat eigenlijk ergens wel grappig dus dat prikkelde me ergens wel maar op een gegeven moment ging dus Freddie Mercury dood en dan ging hij daar […] Ja die noemde hij Freddie Mercourie enzo en dat vond ik zo flauw. Nou omdat hij niet, ik bedoel voor mij is de popmuziek een manier geweest om tot […] ik bedoel ja er zitten dus […] er bewegen zich mensen in de popmuziek zoals Bowie of Prince die eigenlijk gewoon toegankelijke goeie popsongs maken maar die in alles wat ze doen naar iets reiken wat buiten je begripsveld […] waar je echt moeite voor moet doen en wat je optilt.

V: Ja, ja, ja. Maar zo toegankelijk was Bowie toch helemaal niet in de jaren ’70. Deed hij toch echt wel experimentele dingen.

H: Nee, ja dat klopt ja. Maar later natuurlijk […]

V: Ja, ja, ok in de jaren ’80 ging iedereen popmuziek maken.

H: Nee dat klopt wel. Dat is ook eigenlijk wel opmerkelijk aan hem dat hij toch zo een grote popster heeft kunnen worden.

V: Ja, precies. Ik vond het altijd vreselijke muziek om naar te luisteren.

H: Zit daar dan […] was er misschien meer mogelijk dan vroeger? Niet per se he?

V: Nou ja er moest natuurlijk heel veel geëxperimenteerd worden want we wisten het allemaal nog niet, toch?

H: Ja, het lijkt soms ook wel alsof er een film in Hollywood […] dat er een periode is geweest in de jaren ’70 dat er van alles mogelijk was.

V: Ja, misschien was dat ook wel zo, ja. Was er meer behoefte aan wat experiment. Nee, er was behoefte aan experiment. De wereld was toen nogal radicaal aan het veranderen.

H: Ja.

V: De mensen die vonden anders dan klassieke muziek bestaat er niks goed en toen kwam er ineens een volgende generatie die erachter kwam nou er bestaat er echt wel wat goeds.

H: Nou ja, dit was wat die leraar ons voorhield zo van ja als je dan in een kroeg staat en ja zegt hij mensen die dan van Andre Hazes houden of zo, ik weet niet misschien noemde hij toen een ander voorbeeld, maar daar moet je maar eens Mozart opzetten en dan verdwijnen ze wel.

V: Ja. Ik vond zo mooi dat er ook stond van ja maar Mozart was ook gewoon een populaire musicus in zijn tijd, werd hij ook niet als elitair gezien.

H: Ja maar je vraag was van ja […] nou eigenlijk dus, ja kan dingen […]

V: Nou ja wat maakt dan muziek goed want zo te horen houd je van heel veel soorten muziek?

H: Ja, ja het zit wel binnen […] het is wel redelijk Amerikaans denk ik waar ik van hou.

V: Ok.

H: Daar zit wel mijn hoofd […] dat is wel hetgene wat me echt het diepste raakt zeg maar. Dus alles van soul tot […] ja soul, gospel, blues, een beetje hiphop. Dat heb ik me voorgenomen om komend jaar wat meer in de hiphop te duiken.

V: Ok. Ja, ja, want ik heb de laatste jaren alleen maar naar takkeherrie geluisterd.

H: Oh lekker.

V: Alleen maar harde Rock ’n Roll en Hardrock en Punk. Ik heb besloten om ook wat andere muziek te gaan luisteren, wat toegankelijkere muziek. Ja.

H: En dan bedoel je?

V: Nou eigenlijk waarom ik dat doe […] Ik zat laatst met mijn klas en die moesten aan het werk en toen dacht ik, ik zet even lekker play list op en toen dacht ik ja ik kan echt niet mijn takkeherrie gaan draaien hier want dan loopt de helft van de klas weg die vinden het gewoon niet tof. Maar wat dan wel? En toen merkte ik ineens van he ik heb te lang niet meer naar […]

H: Iets normaals geluisterd.

V: Ja, iets normaals geluisterd inderdaad. Dus daar ben ik nu heel hard naar op zoek naar normale muziek.

H: Ja. Ja God, dus wat maakt [..] je kunt misschien alleen maar zeggen […] ja dat is de vraag he, zijn er algemene, algemeen geldende […] ik bedoel ja ik vind Fransje Bauer niet te doen maar […]

V: Nou ja, bijvoorbeeld in vormgeving er zijn wel een aantal dingen waarvan je kunt zeggen nou dit is goed, dit is niet goed.

H: Ja.

V: Er zijn wel een aantal criteria waar je op kunt letten. Bijvoorbeeld iets simpels als contrast, bepaald kleurgebruik, leesbaarheid, gebruik van lettertypes daar kan je gewoon aan zeggen dit is goed. Simpel gezegd. Er zijn natuurlijk uitzonderingen. Soms kan je ook juist die regels expres heel erg overtreden en dan kan het ook goed worden.

H: Ja.

V: Maar is dat met muziek ook zo? Want dat is eigenlijk ook […] zijn dat gewoon, toch, wiskundige schema’s?

H: Ja, ja, je kunt toch ook dingen doen, als ik met mensen werk die theoretisch wat onderlegder zijn als ik kunnen die soms wel tegen me zeggen ja deze akkoordenprogressie dat kan gewoon echt niet. Weet je, dat kan natuurlijk.

V: Ja.

H: Ja.

V: Ja, ja, ja, ja dus dan is het meer iets van als je […]

H: Het is zo flauw om te zeggen het is ook gewoon een smaakkwestie en we hebben allemaal een eigen smaak he?

V: Nee, dan is het een educatiekwestie.

H: Ja.

V: Hoe meer je opgeleid bent hoe slechter dingen kunnen worden. En daarvoor kan alles goed zijn. Is dat het dan misschien? Ja, ik denk dat dat het is. Toch? Want jij speelt een bepaald akkoordenschema, jij vindt het supermooi, maar iemand die het beter snapt die kan er niet naar luisteren want het is gewoon stuk.

H: Ja en het omgekeerde gebeurt dus ook dat ze zeggen van ja maar dit is […] hier was ik nooit opgekomen maar jij doet het omdat je het niet weet, omdat je eigenlijk niet zo goed weet wat je doet.

V: Ja, ja, ja, ja, dus allebei waardevol.

H: Ja.

V: Ja.

H: Maar ik merk aan mezelf wel dat ik door zelf op te nemen dat ik wel, ja toch echt anders naar muziek ben gaan luisteren en sommige dingen ook extreem kan waarderen omdat ik gewoon hoor met hoeveel […] ja wat er voor nodig was geweest om het te maken. En dat kan ik ook wel met live muziek hebben. Dat ik gewoon denk ja […] of ja als ik nu Prince hoor of zo uit de jaren ’80 dat ik denk ja hoe in godsnaam hoe deed hij dit. Hoe kun je dit spelen? Dat je je band zo laat klinken? Waanzinnig.

V: Ja.

H: Dus maar dat heeft dan toch ook met proces dan te maken dat je dus […] ik kan dingen dus echt goed vinden omdat ik denk ja ik weet […] het maakt het dus voor mij interessanter op het moment dat ik weet waar ze vandaan komen en wat erin is gegaan.

V: Ok maar dat betekent ook dat je muziek die je eigenlijk als je ernaar luistert dat die je niet raakt dat je die toch goed kan vinden als je hoort hoeveel werk erin zit?

H: Nou nee, ja dat werkt twee kanten op misschien dat ik ja dat geraakt […] nou ja ik denk dat je dus hoe meer je weet, ja dat je ook op een andere manier geraakt wordt.

V: Ok.

H: Snap je wat ik bedoel? Als je […] dat dat ook op elkaar gaat inwerken.

V: Ja, nou ja maar goed dat is natuurlijk ook zo. He bestaat er ook goede House?

H: Weet ik niet, daar zit ik […] Ja vast wel. Daar zit ik gewoon […]

V: Daar zit je helemaal niet in.

H: Nee helemaal niet. Ik zit helemaal niet zo […]

V: Daar heb je dus ook helemaal geen mening over.

H: Nee totaal niet. Nee, zou ik niks over […] Ja ongetwijfeld.

V: Ja.

H: Dance en studenten vinden dat vaak te gek he. Dat vind ik altijd wel grappig.

V: Ja, ja, ja, het werkt ook heel goed. Een dance play list gaan ze harder werken.

H: Ja. Oh? Dat zal ik eens onthouden, ja.

V: Ja hoor. Niet altijd. Er zijn ook mensen die dan weglopen.

H: Ja.

V: He waar ik ook altijd heel benieuwd naar ben, is mislukkingen. Dingen die niet gelukt zijn.

H: Bij mij?

V: Ja, bij iedereen. Zijn er dingen waarvan je denkt damn dat had ik anders moeten doen, dat had ik anders moeten maken? Liedjes misschien of […] ik weet niet.

H: Ja misschien wel interessant om het te hebben over zowel onderwijs als muziek. Ik heb mijn eerste plaat bracht ik in 2004 uit, eigen beheer. En dat ging buiten verwachting leuk toen en ik merkte toen dat dat ook een beetje op me drukte dat dat allemaal zo vanzelf ging. Ik dacht ja zo makkelijk kan het toch niet zijn. Toen ging ik heel moeilijk doen over de volgende. En achteraf vind ik dat nog steeds, hele gave dingen erop die ik ontzettend gaaf vind nog steeds maar ik kan ook eraan horen dat ik toen moeilijk deed. En dat heeft toen […]

V: Die tweede plaat dus?

H: Ja.

V: Ja, ja.

H: En dat heeft dus ook […] tussen de eerste en de tweede zit iets van […] oh nee 2005, daar zat zes jaar tussen. Echt. En dus dat ja terwijl die tijd misschien […] misschien veel beter was geweest als ik de helft van de tijd had gehad. Dus daar heb […] maar daar heb ik ook wel van geleerd dat ik nu dus gewoon zeg van ja dan en dan moet het af zijn, wel de tijd nemen maar op een gegeven moet iets ook klaar kunnen zijn. En je moet ook gewoon blijven doorgaan.

V: Maar goed dat is natuurlijk lastig want je werkt voor jezelf. Als je voor klanten werkt, heb je zeg maar een deadline en een budget en op een gegeven moment is dat op en daar moet je rekening mee houden.

H: Ja, het is een hele autonome manier van werken eigenlijk die ik dan heb he.

V: Maar heb je dan een budget want het is niet gratis wat je doet?

H: Nee maar in dat geval was het wel zo dat het […] het was over zoveel jaar heen gesmeerd dat ik […] ik deed toen nog wel andere freelance dingen, nog onderwijs, maar ook bij het Van Goghmuseum dat stopte ik gewoon in die plaat.

V: Oh ja, ja.

H: En nu is het een mengeling van geld van optredens en wat privé geld. Maar ik heb nu wel bedacht van ja zoveel kan het ongeveer kosten en daar probeer ik me min of meer aan te houden.

V: Ok, ja, ja, ja. Dus je hebt wel […] het is eigenlijk, nou ja het is gewoon een designproject geworden.

H: Ja, eigenlijk wel.

V: Je hebt een deadline, in november namelijk.

H: Ja, ja, ja. Er zijn ook meer partijen bij betrokken nu waarschijnlijk een label en optredens die ik probeer te boeken en ja […] Ja, ja, ergens lijkt dat wat meer op een designproject dan.

V: Te gek man. En zou je fulltime muzikant willen zijn of wil je ook blijven lesgeven?

H: Ja, misschien wat minder op een gegeven moment dat misschien wel. Maar ik vind het wel, ja ik vind dat wel heel fijn ja. Soms zoek ik wel naar manieren […] misschien dat ik wat meer die muzikantenpraktijk wat meer in m’n onderwijs zou […] of aspecten ervan. Maar anderzijds, ja eigenlijk dat vak wat ik doe, ontwerpgeschiedenis, misschien die autonomie van die muzikantenpraktijk dat zit wel voor een deel in het vak. En andersom werkt het ook wel weer zo dat doordat ik nu naar het Stedelijk met ze gaan en Jean Tinguely daar met studenten zie, ja dat heeft ook wel weer invloed op de muziek. Dus ik ben ook wel blij met die wisselwerking.

V: Ja, ja, ja.

H: Ja.

V: Nou mooi zo.

H: Ja. En dat heeft […] ja echt het werken met […] ik denk dat het heel tof en waardevol is aan een opleiding als CMD dat daar zoveel verschillende invalshoeken onder een dak zitten. Toen ik daar net mee kennismaakte en daarvoor kende ik vooral eigenlijk geesteswetenschappers of tenminste beroepsmatig dan. Dus het was voor mij echt een doorbraak dat ik dus ineens, ik kan het me nog echt als gisteren herinneren of tot de dag van vandaag herinneren, dat ik de eerste vergadering die ik had met CMD Breda dat we aan een grote tafel zaten met een man of 30-40 of zo, ja Jaap zat daar toen ook bij, maar dat dat voor mij echt toen ik hoorde wat die mensen allemaal gedaan hadden enzo, wat die waren en het ging van kunstenaars tot programmeurs en weet je alle kanten op. Dat ik dacht oh dit kan dus ook.

V: Ja, ja, ja.

H: Echt fantastisch vond ik dat. En dat vind ik nog steeds heel inspirerend en leuk dat je gewoon echt met hele andere invalshoeken zit.

V: Ja, zoveel verschillende he?

H: Ja.

V: Ja, ja. Vind ik ook echt zo gaaf hier.

H: Dat lijkt me als student verwarrend maar ik hoop ook dat dat een ervaring is die ze […]

V: Nou ik denk dat het verwarrender was dan dat het nu […] volgens mij begint er steeds meer een lijn te komen van een lijn waar al die verschillende visies best wel in passen.

H: Ja, maar ik kan gewoon puur mentaal dat je dus zulke verschillende types ook voor je hebt. Ja, dat had ik ook wel maar ja die Neerlandici die ik voor me had die leken in zekere zin toch wel op elkaar.

V: Ja, ja, ja.

H: Nu heb je echt verschillende bloedgroepen, toch wel.

V: Ja hier heb je ook wel hoor je de ene les dit en de andere les hoor je dat dat onzin is.

H: Ja. Dat had ik toch minder denk ik.

V: Ja, ja.

H: Ja.

V: Heb je nog iets wat je wilt vertellen.

H: Ja, ik zat nog even […] ik vind het een interessante ja die mislukkingen. Ja dus een mislukking heeft ermee te maken als ik momenten dat ik toch te ver doordacht of doordraafde in m’n denken, ja.

V: Ok dus je kan lang doorgaan.

H: Ja, ik denk dat ik daarvoor moet waken. Maar dat heb ik ook door de mensen […] door een beetje mensen om je heen te zoeken die je af en toe een beetje pushen dat werkt bij mij wel. Dus ik denk toch dat ik daarvan geleerd heb en vooral in samenwerking.

V: Maar dat noem je ook perfectionisme. Dat je dat hebt dat is natuurlijk echt een verschrikkelijke kwaal.

H: Ja, het perfectionisme van dus de berg groter zien dan die is of in ieder geval de top van de berg zien en denken ja daar moet ik naartoe en dan de tussenstappen, dat je vergeet dat je gewoon een stap moet zetten.

V: Ja, precies, ja of niet kunnen beginnen.

H: Ja, dat perfectionisme. Dus die verlammende, die hele erge vorm, die heb ik.

V: Ja, ja, ja, ik ken ‘m en heel veel studenten hebben ‘m ook. Ja. En dus wat jij daar tegen doet is […]

H: Ja, ik denk toch door samenwerking te zoeken en afspraken te maken en te zeggen van […] nou ja ik heb laatst bijvoorbeeld, had ik afgesproken met een van mijn medemuzikanten, een zangeres. Nou dan gaan we maandagochtend gaan we aan een liedje werken en dan komt er ook iets uit, weet je wel. Dat werkt dan wel.

V: Ja, ja, ja. En heb je ook weleens zoiets van nou ja nu is het goed genoeg. Het is nog niet perfect maar het is geen 9 maar met een 7 ben ik dan ook tevreden of […]?

H: Ja ik geloof dat ik op dat vlak misschien de neiging soms heb om wel tevreden te zijn op een gegeven moment. En dat het goed is dat er ook mensen om me heen zijn die zeggen van nou, kan nog net […] mag nog wel een schepje bovenop. Ja.

V: Ok. Dus toch perfectionistisch, af en toe toch ook wat laks. Oh interessant, ja.

H: Ja, ik denk dat ik beide dingen wel in me heb.

V: Ja, ja, ja.

H: Maar je moet je er van bewust zijn he.

V: Ja. Wel te gek die samenwerking is natuurlijk supertof.

H: Ja, daar ben ik wel […] dat is als ik ergens, klinkt wat klef, maar als ik ergens dankbaar voor ben dan is het eigenlijk wel ja de mensen die ik om me heen heb.

V: Maar dat is natuurlijk ook echt tof aan muziek, toch? Dat doe je samen, vaak.

H: Ja, en dat vind ik eigenlijk dat zou in het onderwijs misschien meer kunnen. Dat je meer met elkaar voor de klas staat of […]

V: Nou wij doen dat.

H: Ja, dat weet ik. Nou ja […]

V: Ik sta met twee collega’s sta ik al een half jaar elke dag, in elk geval met een andere collega, voor de klas.

H: Ja, maar ja jullie zijn daar dan nemen daar het voortouw in. Maar ik denk dat dat wel ook goed is als we dat meer doen ja.

V: Zeker, het is echt super inspirerend.

H: Ja. Want je staat met […] ik bedoel nou ja als je hebt over mislukkingen dan, ja begintijd van lesgeven, ik heb toch wel als ik terugkijk wel echt hele gênante momenten van dat je het allemaal niet meer overziet en dat je kwaad wordt op momenten dat je denkt he maar dat had ik […] of dat je toch je te arrogant opstelt om toch een gevoel van overwicht te krijgen of zo, dat het toch even duurt voordat je je als een vis in het […] dat je denkt nou ja nu kan ik gewoon lekker mezelf zijn voor zo’n klas. En wat er ook gebeurt ik laat me niet […]

V: Maar goed dat zijn geen mislukkingen dat is gewoon leren.

H: Ja, maar dat voelt toch, dat voelt wel als, als je daarop terugkijkt is dat soms toch gênant. Je staat voor een publiek dat je ziet en die zullen mij […] mensen zullen mij niet altijd op m’n beste momenten gezien hebben.

V: Nee, maar ja. Zullen ze nou terugdenken en denken wat een eikel en wat een slechte vakken? Ik denk dat dat ook wel weer meevalt.

H: Dat hoop ik wel ja. Nah, dat denk ik ook dat dat wel […] maar ja goed dat is wel het proces, tenminste het proces waar ik doorheen gegaan ben als docent. En dan scheelt het ook als je collega’s om je heen hebt, ja.

V: Ja, ja, ja, natuurlijk ja. Toen ik hier kwam ook ik had nog nooit les gegeven. Weet ik veel wat ik moet doen. Jezus, wow dat vond ik echt wel spannend. Heel blij met al die collega’s.

H: Ja.

V: He ik ben door mijn vragen heen. Heb jij nog iets wat je wilt vertellen?

H: Nee, ik zou nog wel even door willen praten maar op een gegeven moment moet het ook goed zijn he.

V: Ja, op een gegeven moment moet het toch ook af. Wil je nog een liedje zingen?

H: Niet zonder gitaar.

V: Nee?

H: Nee.

V: Ik wil wel een grondtoon hummen.

H: www.haroldk.nl kunnen mensen […]

V: Daar kunnen mensen luisteren. Ok, he enorm bedankt voor dit gesprek. Ik vond het leuk.

H: Ja graag gedaan, Vasilis. Ik ook. Ja.

V: Dit was de 15e aflevering van The Good, The Bad, and The Interesting, waarin Vasilis van Gemert sprak met Harold Konickx, een naam die je op 100 manieren fout kunt schrijven. Harolds nieuwe plaat komt uit in november 2017. Tot die tijd kun je de voortgang volgen op zijn site, haroldk.nl. Natuurlijk kun je daar ook zijn oudere werk en zijn blog vinden. Als je op deze podcast wil reageren, en als je weet hoe je mijn naam schrijft dan kan je me mailen op vasilis at vasilis.nl. Je kan me natuurlijk ook altijd via twitter twitteren op @vasilis. Het staat je uiteraard ook vrij om andere mensen op deze podcast te attenderen. Je weet vast wel hoe dat moet. Als je deze podcast wil bijven volgen dan kan dat via iTunes. Dan is dat programma toch nog ergens goed voor. Op de website vasilis.nl/gbi staan wat linkjes die je daar misschien bij op weg kunnen helpen. Volgende keer spreek ik met Jonne Kuyt, creative director bij Edenspiekermann en liefhebber van goede takkeherrie.

Deze transcriptie is mede tot stand gekomen dankzij bijdragen van CMD Amsterdam.